Briefwisseling: Eigen keuzes maken

Moeder Anneke van der Velde en dochter Geerke Visser gaan met elkaar in gesprek over het geloof. Deze keer: Geerke meent dat geloofsopvoeding altijd gepaard dient te gaan met vrijheid. 

Lieve mama,

Je vraagt me in je vorige column of ik liever een niet-religieuze opvoeding zou hebben gehad. Dat denk ik niet. Ik heb totaal niet het idee dat ik ben ‘belast’ met een christelijke opvoeding. Ouders geven natuurlijk altijd een bepaalde levensopvatting mee aan hun kinderen. Of dit nou een religieuze of niet-religieuze opvatting is. Daarnaast heb jij mij, naar mijn gevoel, nooit het christendom opgelegd. Er was altijd een keus en naar de kerk gaan was nooit een verplichting, alhoewel je wel duidelijk maakte dat je het prettig vond als we meegingen. Ik denk dat juist die vrijheid er voor heeft gezorgd dat ik nu nog zo open en positief sta ten opzichte van religie en dan in het bijzonder het christendom. Ik heb een aantal vrienden die uit een veel strenggeloviger milieu komen en die zich daar in de puberteit, en nu eigenlijk nog steeds, behoorlijk tegen hebben afgezet. Zij willen niets meer te maken hebben met de kerk die volgens hen beklemmend en niet meer van deze tijd is.

Ik denk dat het belangrijk is dat ouders hun kinderen op een bepaald punt kunnen vrijlaten. Tot op een zekere leeftijd kunnen ouders hun kinderen vertellen hoe de wereld volgens hen in elkaar zit, maar het is denk ik ook waardevol als kinderen zelf op zoek gaan naar hun overtuigingen. Dat hoeft denk ik ook niet in één keer raak te zijn. Het is prima als jongeren, zoals ik, voor een tijdje overtuigingen uitproberen zoals ze ook verschillende kledingstijlen uitproberen. Niet alles past helemaal goed, maar dat weet je pas als je het zelf hebt ervaren. Zo heb ik vriendinnen die na een tijdje veganistisch te zijn geweest gewoon weer vlees eten. Of vrienden die in politieke ideologie zigzaggen van links naar rechts, van progressief naar behoudend. Dat hoort er bij en natuurlijk mogen ouders daar iets van vinden en advies geven. Maar uiteindelijk ontkomen zij er ook niet aan dat kinderen op weg naar volwassenheid echt zelf moeten kiezen en meemaken.

Ik kan me voorstellen dat dit best moeilijk kan zijn, zeker als een kind een hele andere kant opgaat dan je als ouder had gewild. Ik heb zelf niet het idee dat ik met de manier waarop ik nu mijn leven leef totaal tegen jouw wensen inga, alhoewel we wel een aantal felle discussies hebben gevoerd over mijn keuze om in mijn eentje naar Utrecht te verhuizen. Gelukkig is dat uiteindelijk goed gekomen en zijn we het weer eens. Toch vraag ik me af hoe jij denkt over de manier waarop ik met religie omga. Vind je het jammer als ik zeg dat ik niet christelijk ben of in God geloof, of heb je nog hoop?

Liefs! Geerke

Lees hier alle brieven die Anneke en Geerke elkaar hebben geschreven

Wilt u op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Abonneer u nu op de nieuwsbrief