Briefwisseling: hoe maak je de kerk aantrekkelijker voor de jeugd?

Moeder Anneke van der Velde en dochter Geerke Visser gaan met elkaar in gesprek over het geloof. Deze keer: hoe kun je de kerk aantrekkelijker maken voor de jeugd? Geerke heeft wel wat ideeën. 

Lieve mama,

Zoals je weet, ga ik graag naar de kerk. Alhoewel ik lang niet elke zondag ga, vind ik het - als het zo uitkomt - heel prettig om een dienst bij te wonen. Niet omdat ik vast geloof in God of de Bijbel, maar omdat ik geniet van de rust en overdenking die gepaard gaan met zo’n dienst. Vroeger zag ik de waarde van een kerkdienst veel minder in en vond ik de kerk over het algemeen gewoon heel saai, zoals zoveel jongeren.

Je vroeg me hoe de kerk boeiender gemaakt kan worden voor de jeugd. Ik zou me daar, als kerk, niet te veel zorgen over maken. Ook ik zie wel dat de kerken steeds meer vergrijzen en dat men naarstig op zoek is naar manieren om jongeren te betrekken bij de kerk en het geloof. Ik denk alleen dat de vergrijzing van de kerk in Nederland meer te wijten is aan een verandering in mentaliteit over de gehele linie dan aan een gebrek aan interesse bij specifiek de jeugd. Volgens mij heeft de jeugd, een uitzondering daargelaten, de kerk nooit boeiend gevonden. Ik stel me zo voor dat ook in de jaren ’50 van de vorige eeuw, toen de kerken nog moeiteloos volstroomden, meisjes en jongens van een jaar of 14 hun aandacht maar moeilijk bij de gewichtige overweging van de dominee konden houden. De reden dat jongeren in de jaren ’50 toch de kerk bezochten, is denk ik omdat er meer druk was vanuit de ouders en de gemeenschap. Naar de kerk op zondag hoorde er gewoon bij, leuk of niet. Dat is nu heel anders voor de meeste jongeren. Natuurlijk is het heel zinvol om kinderen toch bij de kerk te betrekken door bijvoorbeeld een kindernevendienst te organiseren. Maar ik denk dat de kerk uit moet kijken haar authenticiteit niet te veel uit het oog te verliezen in het streven naar ‘verhipping’.

Dit gezegd hebbende, wil ik wel benadrukken dat de kerk natuurlijk haar bestaansrecht ook deels ontleent aan de mate waarin zij meegaat met de tijd. Met het oog op dit streven, denk ik dat de kerk zich het best kan focussen op het heroverwegen van bepaalde waarden die zij uitdraagt. Een progressievere opstelling van de kerk ten opzichte van bijvoorbeeld het homohuwelijk zou naar mijn mening veel meer jongeren én ouderen aantrekken dan het draaien van popliedjes tijdens de dienst (hoewel dit natuurlijk ook hartstikke leuk kan zijn!). Natuurlijk zijn er al een heleboel kerken die zich steeds progressiever opstellen, maar er zijn ook nog een heleboel kerken die in dit proces nog heel wat stappen moeten maken. Deze stappen zijn naar mijn mening noodzakelijk voor het voortbestaan van de kerk.

Nou, tot zo ver weer mama. Ik heb een beetje haast (hoort bij de jeugd…). Zou je voor je volgende column je eigen vraag willen bedenken?

Liefs,

Geerke

Lees hier alle brieven die Anneke en Geerke elkaar hebben geschreven  

Wilt u op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Abonneer u nu op de nieuwsbrief