Briefwisseling: leven na de dood?

Moeder Anneke van der Velde en dochter Geerke Visser gaan met elkaar in gesprek over het geloof. Deze keer: leven na de dood. Een moeilijk onderwerp, zo vindt Geerke, want we weten er eigenlijk niets over. 

Lieve mama,

In jouw vorige column vraag jij mij of ik geloof in een leven na de dood. Het is bijna Kerst, maar laten we het dus maar even over Pasen hebben, hét verhaal over opstanding en leven na de dood. Ik zie het opstandingsverhaal zelf echter liever als een metafoor en niet zozeer als een letterlijk te interpreteren geschiedenis. Voor mij is het opstandingsverhaal een metafoor voor een nieuw begin, voor herrijzen uit een diep dal.

Maar terug naar mijn ideeën over leven na de dood. De dood is altijd een groot mysterie geweest. En zelfs nu nog, in deze tijd van moderne wetenschap en talloze technologische uitvindingen, blijft de dood iets geheimzinnigs. En dat is misschien ook juist wel heel mooi. Dat er ook nog dingen overblijven die we niet kunnen begrijpen of uitleggen. De Griekse filosoof Epicurus zei: ‘Als ik er ben is de dood er niet en als de dood er is ben ik er niet.’ Met deze uitspraak probeerde hij de angst die veel mensen voelen voor de dood een beetje weg te nemen. Voor mij werkt het; ik vind het een geruststellende gedachte. Ik weet natuurlijk ook niet wat er is na de dood. Dat weet niemand, ook al claimen sommige mensen van wel. Ik geloof dat er niets is, dat het gewoon ophoudt. Maar geloof is iets anders dan zeker weten.

Verder zou ik graag de nadruk leggen op het leven vóór de dood in plaats van het leven na de dood. ‘Carpe diem’ in plaats van ‘memento mori’. We kunnen niet weten wat er na de dood met ons gebeurt dus laten we dan maar ons uiterste best doen om er in het hier en nu wat van te maken. Het aardse leven heeft naar mijn mening zoveel te bieden en is zo divers dat en extra leven na de dood misschien wel helemaal niet nodig is. Toch kan ik me ook heel goed voorstellen dat veel mensen wensen, hopen en geloven dat er wel leven is na de dood. Het is natuurlijk een heel fijne gedachte dat je overleden geliefden ooit weer zal zien of dat mensen die veel te vroeg gestorven zijn naar een mooiere, betere plek gaan. Jij zegt zelf altijd mama, dat wanneer we sterven, we teruggaan naar waar we vandaan kwamen voor we geboren waren, en dat het goed is. Dat vind ik een mooie gedachte.

Ik had het eerder al even over het opstandingsverhaal. Ik vertelde zelf dat ik dat het liefste interpreteer als een metafoor. Maar wat betekent Pasen voor jou mama?

Liefs, 

Geerke

Lees hier alle brieven die Anneke en Geerke elkaar hebben geschreven 

Wilt u op de hoogte blijven van nieuwe artikelen? Abonneer u nu op de nieuwsbrief