In het begin staken er vaak alleen een paar nieuwsgierige oren boven een graspol uit, inmiddels struinen ze zorgeloos over de zoden.

Het is misschien de grootste belediging die je als vrijzinnige kunt krijgen: dat de beroemde Allard Pierson jou als een voorbeeldfiguur wordt opgedrongen.

Ik ben genezen!

Ik ben genezen! Jarenlang kon ik vrijwel niets zien maar nu heb ik mijn zicht weer terug. Ik ben genezen. Het is een wonder! Of toch niet?

Het gaat niet om een kleinigheidje: ik was echt stekeblind. Zonder bril was de wereld voor mij één grote wazige massa. Het werd pas scherp op zo’n tien centimeter afstand van mijn ogen. Maar na een kleine ingreep in het ziekenhuis behoorde dat allemaal tot het verleden. Mijn bril kon ik wegdoen. ‘s Nachts kon ik moeiteloos op mijn wekkerradio kijken en ik kon de wereld aanschouwen zoals die werkelijk was.

Corebusiness

Misschien vindt u het een lelijk woord, maar ‘corebusiness’ is officieel erkend door Van Dale. Ik breng het ter sprake omdat we erover discussieerden in de kerkenraad van april. Op de agenda stond een brainstorm over de toekomst van de Houtrustkerk, de vrijzinnige kerk in Den Haag. Al gauw lag deze term op tafel.

‘Wat is eigenlijk onze corebusiness?’, riep iemand. Er werd druk over gedebatteerd. De uitkomst was dat men vrij algemeen de kerkdienst als onze ‘corebusiness’ zag. Iemand verwoordde het als volgt: ‘Zonder de kerkdienst zijn we naar mijn gevoel geen kerk meer.’ 

Het probleem Pinksteren

Over Pinksteren schrijven is onvermijdelijk eerst uitleggen wat er nu precies met Pinksteren te vieren valt. Veel mensen zegt het tegenwoordig weinig. Van de drie grote Bijbelse feesten Kerst, Pasen en Pinksteren geeft de laatste bij veel gelovigen de meeste moeite.

Als we het Pinksterverhaal zo naar onze tijd willen vertalen dat we het ook echt als een feest waarderen, is minstens nodig dat we beseffen wat er te vieren valt.

Le Pont d’Avignon

Religie betekent verbinding. In een aankondiging voor de Inspiratiedag van 18 april lees ik: ‘Mensen maken verhalen. Verhalen maken mensen. Verhalen geven ons identiteit en oriëntatie.’ Prachtig allemaal, natuurlijk. Toch op deze achterpagina nog even een vraagje: Aan welk verhaal verbind je je, als je geen verhaal hebt? Of liever, een onprettig verhaal dat anderen niet graag horen? Een verbinding met een los eindje, een Pont d’Avignon?