Al een tijdlang twijfel ik er over of ik nu wel of niet een smartphone zal aanschaffen. Aan de ene kant kan ik me het leven zonder internet niet meer voorstellen. Het is zo simpel om een hotel of vliegreis te reserveren, een adres op te zoeken of even op buienradar te kijken wanneer je het best naar de stad kunt fietsen. Via e-mail en skype onderhoud ik direct en snel contact met collega’s in Amerika. Ideaal! En je werk doen zonder behulp van internet bestaat eenvoudig niet meer. Op de universiteit lag onlangs het systeem een week ‘down’, en gingen mensen in arren moede hun kamer opruimen. Maar wil ik wel altijd online zijn? Wil ik wel op vakantie of tijdens een zondagswandeling in de verleiding komen om even mijn e-mail te checken?

Mijn zoontje van 2,5 vindt het heel leuk om voorgelezen te worden, ook uit de Kinderbijbel. Dat vond ik in het begin wel moeilijk, want in veel Kinderbijbels staan zinnen waar je je als vrijzinnige niet zo gemakkelijk bij voelt. Zinnen die je sterk traditioneel of evangelisch kunt noemen. Ik was bang dat mijn zoontje dat allemaal letterlijk over zou nemen en zou veranderen in een wandelend catechismusboek…

Mocht u tot die kleine groep Nederlanders behoren die geen idee heeft waar ik het nu over heb: Evy Gruyaert is een Vlaamse presentatrice die grote bekendheid geniet vanwege haar podcasts Start to Run.
Start to Run – of in de volksmond: rennen met Evy – is een trainingsprogramma dat mensen helpt het lopen/joggen op een goede manier op te bouwen en vol te houden. Terwijl je rent moedigt Evy je via de podcast met Vlaamse tongval aan: ‘Amai, ik ben fier op u!’

Zomertijd! Een tijd om even te genieten van een leven zonder verplichtingen, om uit te rusten, bij te tanken en op te ­laden. En in het ideale geval is de zomer een periode van ontmoeten en  onthaasten, met aandacht voor lichaam, ziel en geest. 

Onlangs zongen we bij ons in de kerk een prachtig lied van Jan Marten de Vries, met de tekst: “Is geloven zeker weten, is vertrouwen niet voldoende voor een zoeker als de mens...”

De mens als eeuwige zoeker, ik herken me daar wel in. En ik denk dat je gezegend bent wanneer je, ondanks al je vragen, twijfels en onzekerheden, kunt leven in en van vertrouwen.

In de afgelopen tijd heb ik mij verdiept in de Christelijke dogmatiek die Van den Brink en Van der Kooi hebben geschreven. Het is een knap werk, maar ik kan mij niet goed verenigen met hun ‘loyaal-orthodoxe’ perspectief.
Een dogmaticus wil weten ‘hoe het zit’, schrijven ze, en wie vanuit het geloof naar de wereld kijkt is beter in staat ‘to make sense of it all’ dan wie vanuit een ander gezichtspunt kijkt. Ik begrijp dat standpunt wel, maar ik deel het niet. Het gaat er naar mijn idee uiteindelijk niet om ‘hoe het zit’, maar hoe het tot mij spreekt.