Column: Maatregelen
Door de corona-crisis worden er allemaal maatregelen getroffen. Zijn die ook echt nodig, vraagt Foekje Dijk zich af?
Vermoedelijk zal de eerste associatie bij het lezen van de titel van deze column richting huidige coronacrisis gaan: herinneringen aan de maatregelen die genomen zijn en vooruitzien naar de maatregelen die waarschijnlijk helaas nog genomen moeten worden.
Het is tegenwoordig in de media inderdaad een veelvuldig opduikend begrip: maatregel. Alle voorschriften en handelingen, ordeningen en voorzieningen ten aanzien van de corona-crisis worden geplaatst onder de noemer ‘maatregel’.
Het is wel grappig om even te kijken hoe lang we dit woord al kennen. Google is een zeer bruikbaar instrument om daar snel achter te komen. Het blijkt een leenwoord uit het Duits te zijn, met de oorspronkelijke betekenis van ‘schikking’, en het is voor het eerst aangetroffen in het jaar 1734. Dit zijn altijd bijzondere weetjes, die geschaard kunnen worden onder de verzamelnaam ‘nutteloze kennis’, maar die ondertussen toch zeer interessant kunnen zijn voor de liefhebbers.
Een definitie van het woord maatregel is ‘iets wat wordt beslist om een doel te treffen.’ Voorbeelden te over. Zo gingen vele kerken op zondag weer mondjesmaat open. De anderhalvemetersamenleving strekt zich ook uit binnen onze geloofsgemeenschappen. Veel maatregelen zijn getroffen om de kerkgangers op gepaste afstand van elkaar te placeren. Ook het gebruikelijke gezang ontbreekt, hetgeen voor velen zeer onwennig is. En overal in de ruimtes flacons met ontsmettingsmiddelen en tissues om toch met schone handen elkaar te ontmoeten. Allemaal maatregelen die uit voorzorg genomen worden om te voorkomen dat er nogmaals een pandemie uitbreekt.
Ondertussen lopen op de vliegvelden reizigers schouder aan schouder om te vertrekken naar verre oorden. Voor sommigen is dit niet uit te leggen. Waarom niet gezellig samen in de banken van de kerkruimte zitten en nadien gelegenheid om elkaar te ontmoeten bij een kopje thee of koffie, en wel hutjemutje plaatsnemen in de benauwde ruimte van een vliegtuig?
Velen beweren dat de samenleving nooit meer zo zal worden als voorheen, als in de tijden van voor de crisis. Over het algemeen ben ik zeer optimistisch van aard en ik hoop inderdaad dat die velen het gelijk aan hun kant hebben, maar ik vrees het ergste. Hoewel sommigen waarschijnlijk zullen besluiten om niet meer de hele wereld over te reizen per vliegtuig, of om meer mogelijkheden van uitjes in eigen land te zoeken ben ik toch bang dat lang niet iedereen de verleiding kan weerstaan. De mens kent geen maat, en dat zullen we moeten regelen!
Foekje Dijk
Voorganger van Vrijzinnig Assen