Column van de predikant - dec 2018

Rond de eeuwwisseling werkte ik als nachtportier in een hotel in Amsterdam. Een topjob waarbij ik kon lezen, vertaalde en gedichten schreef. Een sober doch ontspannen bestaan. Net als bij de herberg uit het kerstverhaal werd er in dat hotel geregeld...

 

... aangeklopt door nachtelijke bezoekers. Geen Jozef en Maria met kind, maar zo af en toe toch bekende namen. Zo stond er ooit midden in de nacht een bejaarde en verwarde Ramses Shaffy bij me op de stoep. Het verzorgingshuis waar hij verbleef was al dicht. Hij had urenlang over straat gezworven. Hij zag er verkleumd en verloren uit. Blijkbaar had hij niemand om bij aan te bellen. Ik moest vechten tegen de tranen toen ik mijn held, de charismatische Ramses, daar zo eenzaam en hulpeloos zag staan. Ik gaf de oude man wat te drinken en de sleutel van een kamer.

 

Dat beeld, die herinnering, drong zich aan me op toen ik in de afgelopen week 's nachts op pad was om in Bethel de doorlopende kerkdienst bij te wonen. Dag en nacht komen daar mensen naartoe om een Armeens gezin te steunen dat dreigt te worden uitgezet door een kromme pardonregeling voor kinderen. Er is 24 uur per dag een kerkdienst om te voorkomen dat ze worden opgepakt. Katwijk – of all places – begon er mee, Den Haag nam het over. Het is mooi om mee te kunnen doen aan zo'n unieke vorm van solidariteit. Ik voelde op mijn fietsje even aan de lijve de nachtelijke kou die vluchtelingen verduren in kampen overal ter wereld. Nee, we kunnen er ons geen voorstelling van maken hoe het is om zo te moeten leven. We zijn zo verwend in onze warme bedjes. En toch klagen we voortdurend over de buren, ons land of de politiek. Onbehagen heeft ons in de greep volgens de kranten. We beseffen nauwelijks hoe goed we het hebben in ons deel van de wereld. Ja, misschien zouden we met kerst de gelegenheid moeten gebruiken om een weekje te ruilen met een dakloze of een asielzoeker. Dat zou de sfeer van het kerstverhaal waarschijnlijk meer benaderen dan ons gezellig genieten bij overdadige spijzen. Het kerkasiel geeft u en mij in elk geval de kans om ons een klein beetje in te leven in de hachelijke situatie van anderen. Klop gerust aan bij Bethel. Het is een gastvrij huis. Ze doen altijd open – dag en nacht. Ik wens u hoe dan ook een gezegende Kerst toe!