Tussen ons en de tijd van Jezus bevinden zich inmiddels 20 eeuwen. We gaan op in beelden uit de Bijbel, maar daarna staan we weer met beide benen op de grond. Laten we met elkaar inspiratie zoeken en wachten op de Geest, zegt ds. Hartogsveld.

Hedendaagse pelgrims plannen hun reizen meestal goed. Ze gaan uitstekend voorbereid op pad. Maar wat ze zoeken laat zich niet plannen: zichzelf, rust, troost of God. David geeft advies, zegt ds. Ottens: Laat los, word stil, vertrouw en hoop. En ga door.

Er zijn zoveel dingen die ons leven licht maken. De lente, de merel, Mozart, liefde, wijn, dans, zegt ds. Walburg. Dingen die onze ziel herinneren aan het grote licht. Als Jezus met zijn leerlingen de berg opgaat omstraalt het grote licht het kleine.

De natuur kan ons stil maken, ons begeesteren. We ervaren de onmetelijkheid van alles bij de gratie Gods. Ook Jezus was begeesterd geraakt door de schepping en liet zich dopen door Johannes, zegt ds. De Waard.

Geloof dat bergen kan verzetten... Soms willen we dat allemaal wel. Dan lukt alles, zo lijkt Jezus ons te beloven, zelfs een berg in zee gooien. Maar is Hij echt zo positief over geloof dat bergen verzet, vraagt ds. A.P.B. van Meeteren zich af?

Het verhaal van de balk en de splinter kunnen we lezen als een oproep om ons niet met een ander te bemoeien. We zien het zelf immers ook niet goed. Maar... we moeten onszelf en de ander juist helpen, zegt ds. Hartogsveld.